So, ek het my kar terug gekry in laas week, na ‘n klomp
struggles en issues. Ek is so bly!
Maar nou is daar nog ‘n duisend-en-tien dinge wat moet
gebeur. Well, I’m ready for the challenge.
Ek besef toe die lewe is nooit normaal nie, of ek sien dit
altans nie as normaal nie. Daar is altyd een of ander krisis of ‘n ding. Sjoe! Die krisisse
speel ‘n baie belangrike rol in my lewe. It keeps me grounded, dit laat my vas
klou aan die enigste ding wat ek weet ‘n definitief is, my verhouding met my
God.
Punt is ek het altwee my major krisisse oorleef, en nou
voel ek beter af. Dankie my Heer, ek verdien dit nie.
